Düşümde Seni Görüyorum

Ellerini görüyorum bembeyaz her seferinde
Aklıma geliyorsun birden geçmişi anıyorum
Elele seninle düş bahçelerinde
Dolanıyorum

Ellerinden tutuyorum belki sadece
Saçların, gözlerin ve sesin; tanıyorum
Ateşler içinde böyle her gece
Uyanıyorum

Kor oluyor ellerin ellerimi yakıyor
Gözlerin yanıyor, ben yanıyorum
Volkan olmuş gözlerinden alev akıyor
Sulanıyorum

Sonra gözlerin ıssız bir deniz oluyor
Dalgalarla boğuşup köpükle kanıyorum
Boğacak oluyor su boğazıma doluyor
Dayanıyorum

Belki yalnızca bir düş diyeceksin
Belki de ben öyle sanıyorum
Gün gelecek sen de seveceksin
İnanıyorum

                                Abdulkerim Taşdemir