Bana En Güzel Nilüferi Sen Verdin

Gözlerin eylüllenirdi dokununca bir buluta,
Bakışlarınla sularda nilüferler çizerdin.
Bir masala başlar gibi başlamıştık hayata,
Bana,en güzel nilüferi sen verdin!

Uzak ormanların uğultusuydu sesinde rüzgâr;
Sen gülünce ceylanlar suya inerdi.
Bazen susardın; içimde kış kıyamet,kar...
Uzardı geceler,güneş erken sönerdi.

Bir fırtınada savrulduk; nerden bileceksin?
Güz indi erkenci dal uçlarına!
Ne sesin kaldı,ne gülüşün...Ama,bana
En güzel nilüferi sen verdin!

                                                            Abdurrahman Günay